Nog éénmaal Chagall

Zoals op mijn blog te lezen is ben ik lid geworden van de z.g. Slow Poke Quilters, en vandaag heb ik op het weblog een post gezet. Maar toen ik daarmee bezig was kwam ik al verhalende over de quilt van Fred&Sander op de website van Choral, het koor waar ik vorig jaar omstreeks deze tijd de inspiratie vond voor deze quilt. Inmiddels staat het lied "Liefde is een Deken, soms met gaten soms met rafels op YouTube en ik wil jullie dat niet onthouden: Komt'ie:

Liefde is een deken

En deze foto hoort daar natuurlijk nu bij:

Eigen Oogst

Vorige week vrijdag is "Eigen Oogst 2010" geopend. Na het openingswoord door Willem van Noesel, die ons toch vooral op het hart drukte met eigen ogen naar een kunstwerk te kijken en niet meteen klaar te staan met "Da kan oonze Marietje ook", mochten wij het oude pand van de Rabo aan de Ninaberlaan 83 in Hellendoorn binnen. (dat de Rabo hier zat is volgens mij toch al zo'n 10 jaar geleden, maar het staat nog steeds bekend als het oude Rabo gebouw). Ik vond het wederom prachtig ingedeeld, het pand is weliswaar hokkerig, maar juist dat heeft de inrichters geinspireerd om er weer wat bijzonders van te maken. En ja, je komt je mede-amateur-kunstenaars van de vorige jaren weer tegen en bent benieuwd wat hun nieuwste werk is. Het bijzondere vind ik ieder jaar weer al die creativiteit, al die verhalen achter het kunstwerk en ik neem dan ook ieder jaar weer mijn petje af voor de organisatoren dat ze ieder kunstwerk met aandacht zo neerhangen/zetten dat je er het goede zicht op hebt en er weer van kunt genieten. Erg de moeite waard dus, ga kijken!!!!!

Tja en ik ben natuurlijk verder gegaan met de quilt voor Fred en Sander. Nadat ik de halve woonkamer had ontruimd om de quilt te spannen, kwam ik erachter dat de onderstof te klein was (grrrrr. ik was ervan uitgegaan dat die stof 1.40 breed was, maar hij was ca. 1.30 breed en dan mis je net een klein stukje). Maar goed, ik heb in mijn laden gekeken en kwam toen nog een prachtige lap van 2.80 x 2.50 tegen en heb die maar gebruikt.  Een tijdje geleden had ik bij de Ganzerik al Hobbs gekocht van 3 meter breed (lekker ruim ook 3 meter gekocht, dus dat was geen probleem) Gespannen, gespeld en geregen! Ik heb mijn herfstvakantie goed besteed. Maar nu nog het quiltwerk................heeft iemand een suggestie? Ik houd mij aanbevolen,  iets waardoor de dieptewerking van de blokken versterkt wordt. Ik heb al wel onzichtbaar quiltgaren gekocht, maar voor hetzelfde geld bedenk ik me weer en koop mooi paars of oranje garen. Wordt vervolgd dus.

En dan ben ik weer begonnen met een mandala, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Maar ik ben erg ambitieus dit keer, ik heb een heeele grote lap borduurlinnen, voor heeele kleine steekjes, dus ik kan er voorlopig mijn creativiteit, mits op het juiste moment aanwezig, op botvieren. Ik zit ook wel eens een hele avond te staren naar een mandala en kom er dan niet uit met welke kleur / steek ik verder moet gaan. Maar gelukkig komt het altijd weer goed want een paar dagen later weet ik wel! Geduld en "loat goan" zoals die kale man van radio Oost (vroeger dan, nu niet meer) altijd riep.  

Ik ben weer een stapje verder!

Hij heeft een behoorlijke tijd aan mijn "designer's wall" gehangen, zonder dat ik één steekje opschoot, maar nu heb ik de top van de quilt voor Frederike en Sander toch klaar:

Afgelopen dinsdag had ik de top tot aan het kleine oranje randje af, maar ja, hij had nog niet de gewenste breedte en lengte. Ik heb de quilt opgevouwen en meegenomen naar Marein in de hoop dat ik daar een geschikte randstof kon kopen. Veel hoop had ik niet, waarom weet ik achteraf ook niet, want met de quilt voor Ann Ellis was het ook bingo bij Marein. En ook nu was het weer raak: prachtige randstof, die er precies bij paste. Het probleem was alleen dat ik de stof in de lengte heel nauwkeurig in banen moest knippen (en dus niet snijden) om hem in de hoeken goed in verstek te kunnen naaien. Het was heel spannend, maar het is gelukt. Nu dus opspannen, rijgen en quilten. Ik ga dat machinaal doen, maar weet nog niet precies hoe, dat komt allemaal wel nadat ik er veel naar gekeken heb en boeken heb geraadpleegd. Bij mij werkt het niet wanneer ik van te voren te veel plannen maak, "quilt as you go", en dan op mijn eigen manier werkt het beste. Dus wordt vervolgd.

Quiltmutsen Quilt

In 2008 zijn de Quiltmutsen begonnen met een gezamenlijk project: we hebben een sampler gemaakt van blokken die wij allen hebben aangedragen. De blokken moesten aan een aantal criteria voldoen:

• exact 24 x 24 cm groot,
• in elke gewenste techniek,
• maar niet meer dan 2x dezelfde techniek gebruiken,
• per persoon niet 2x dezelfde techniek aanleveren.

 

In totaal zijn er 14 blokken ingeleverd. Ik heb een quilt gemaakt van de 9 blokken, die ik het best gelukt vond. Voor mij was het belangrijkste dat ik een aantal technieken gedaan heb, die ik nooit zelf zou hebben gekozen en dat ik daar weer veel van geleerd heb. Je bent toch geneigd om die dingen te kiezen die je het gemakkelijkst afgaan. Het eindresultaat heeft wel even op zich laten wachten. Ik heb gemerkt dat ik op den duur niet meer geinspireerd kon raken van het traditionele werk. En ik kan vooral niet iets nadoen wat een ander bedacht heeft. Ik moet er altijd weer iets aan veranderen of bij bedenken, waardoor ik het mezelf vaak moeilijk maak. Maar goed, ik heb de weg gevolgd en heb, op de randen na, ook het quiltwerk met de hand gedaan. De buitenste rand heb ik machinaal gequilt volgens een techniek die ik uit het boek : "Quilt Savvy, Gaudynski's Machine Quilting Guidebook" heb gehaald. Dat vond ik dus weer wel heel erg leuk!

Affo's (he, he!)

Zo, t is even geleden dat ik geblogd heb, maar ik heb weer wat te laten zien. Heb een paar affo's :  



Boxkleed voor Ann Ellis: met strikjes op de hoeken en gequilte kikkertjes




Zie je het kikkertje?




En dan de blokken voor het Hospice

En dan ben ik druk geweest de laatste tijd: er is weer een cursus 23 dingen gestart, waarvoor ik een nieuw blog gemaakt heb: Annefreds Quiltblog , daarop staan ook de mensen die ik mag begeleiden. Sommigen zijn erg fanatiek, anderen ietsje minder. Maar het gaat vast lukken, want ik weet hoe leuk bloggen kan zijn.

Nu ik het er toch over heb: bloggen is voor mij een manier om te delen, niet om te laten zien hoe hoog mijn productie is. Die is ook niet echt hoog, maar er zijn ook nog andere dingen in het leven dan quilten of bloggen. Zo lag mijn pa vorige week plots in het ziekenhuis en dan staat het leven even in het teken van zorg: voor hem, voor mijn ma, maar ook voor andere familieleden die een hechte band met hem hebben. Gelukkig was het "slechts" een tia, zonder echte restverschijnselen, maar toch ............... hij is 88!

En straks ga ik weer naar de Quiltmutsen-bee, wij hebben er ook een nieuwe blogSTER bij: Annemieke, kijk maar even hiernaast op Granny's quilt . Van hieruit: veel blog- en quiltplezier Annemieke en tot straks!

En last but not least: ik "mag" vanaf nu verder met de quilt voor Fred & Sander!!!!!!!!!!!!!!

ATT Quiltersgilde, 10 t/m 15 september 2010

Zoals het hoort: quilt en quiltster, met dank aan Margeeth!
"De cirkel is rond .........Het verhaal"

't Is zaterdag, de zon schijnt, mijn was hangt en de tweede was in de machine is bijna klaar. Ik heb mijn 23 dingen bijgewerkt, heb de kleding die ik gisteren gekocht heb netjes in de kast gehangen en vind dat ik nu eindelijk een berichtje kan schrijven op het weblog. Donderdag heb ik met Marry, Nelleke, Ria en Marion het gedeelte voor de Quilten Speciaal Groepen 8 en 9 mogen inrichten. Was leuk om dit met elkaar te doen. Nan de Nijs zou de quilts brengen, maar kreeg autopech, gelukkig had Ria haar man meegenomen en hij heeft de quilts vanuit de auto van Nan in de zijne overgepakt en naar de Grote Kerk gebracht! Konden wij gelukkig aan de gang. Van beide groepen hingen de quilts of de werkstukken moet ik eigenlijk zeggen, omdat niet alles een quilt in de traditionele betekenis van het woord was, achterin de kerk bij elkaar. Zo krijg je een goed overzicht van het werk dat de afgelopen twee jaar door deze groepen is gedaan. Ik vond het bijzonder om te zien hoe een ieder haar eigen vertaling van de opdracht die wij gekregen hadden heeft ingevuld. Behalve de paar foto's van Quilten Speciaal heb ik geen foto's gemaakt. Ze staan immers allemaal in de catalogus met naam van de quilt en die van de maakster. Verder is het natuurlijk veel leuker om zelf te gaan kijken!

Zicht op QS 08

In de kerk liggen de grafstenen van prominente Deventernaren van eeuwen geleden, ze liggen niet allemaal even recht en netjes, die van Lambertus lag zodanig dat ik er twee keer over struikelde. Zou hij mij nog iets willen zeggen?
Helaas krijg ik mijn foto's niet zo in dit bericht als ik hebben wil, ben te ongeduldig denk ik. Nou ja, "loat goan"..............

Goed weekend allemaal en veel plezier als je naar Deventer gaat!

En waar struikel ik tot twee keer toe over?
Lambertus Hellendoorn!

Zicht op QS 09

Weer naar het baasje toe.......

Nu is het dus weer voorbij, die "mooie" zomer. Hoewel het weer niet altijd meezat, toch een hele mooie, rustige, ontspannen zomer, met van alles wat: echt weg op vakantie, heerlijk thuis rommelen en opruimen, mooi weer, slecht weer, dingen afmaken en opstarten. Om met dat laatste te beginnen: op 7 september a.s. start er weer een cursus 23 dingen en dit keer ben ik coach! Gaat natuurlijk wel weer de nodige tijd inzitten, maar het lijkt me een echte uitdaging! Bovendien is het ook weer goed voor mijzelf: de "dingen" van web 2.0 die er tijdens mijn eigen cursus nog niet bijzaten zijn toegevoegd en verbeteringen aangebracht. We gaan ervoor!
Dan is er op het quiltfront niet zo heel veel nieuws: de bestaande projecten lopen nog:

• de quilt voor Ann Ellis, quilten van alle kikkertjes is klaar en nu de randen nog,

• die voor Fred en Sander: heb hem in de vakantie helemaal aan elkaar gezet en vervolgens weer op sommige stukken uit elkaar gehaald omdat daar toch echt wel sashings tussen moesten komen

• de quilt voor het Hospice Noetsele: mijn eerste blokje is klaar er moeten er nog zeven volgen. Een paar Quiltmutsen hebben alle blokken al af! Wat een tempo en dan ook nog al die andere projecten, kijk maar weer even bij Hennie,

• De mandala is ook af: ik vond het precies goed zo! Heb al weer kleurtjes voor een volgende uitgezocht en mijn "zakje" gevuld.

Volgende week donderdag ga ik helpen bij het inrichten van de ATT van het Quiltersgilde in Deventer, met name de quilts van de deelnemers aan de cursus Quilten Speciaal 08. Mijn quilts "De Cirkel is Rond....." en "Het Verhaal.........." mogen daar ook hangen! Ben heel benieuwd hoe dat zal gaan. Dan is er vrijdag de opening en daar ga ik ook weer heen. Wordt een druk weekje!

Vakantie voorbij.........................

Normaal volgt er op deze zin "............... weer naar het baasje toe", maar dit keer niet. Wij zijn nog bijna twee weekjes vrij. En nu hebben wij de opruimwoede ................. alle keukenkastjes zijn uitgemest en schoon en er staat een doos "voor de liefhebber". DH is bezig op zolder, hij wordt er soms wat moedeloos van: "Wat heb ik in het verleden toch veel tijd "................" aan leren" verzucht 'ie dan en heeft grote moeite zijn oude leerboeken weg te doen. Heb ik natuurlijk ook, wanneer ik het atelier opruim (1 x per jaar is het streven) dan heb ik ook grote moeite dingen weg te doen. Maar ik heb er een probaat middel op gevonden:  wat ik niet meer gebruiken kan, kan een ander misschien nog wel gebruiken en dus bedenk ik zakken / dozen / etc. voor Alida's meiden, voor Fatma's kids of voor school. Alida's meiden zijn dan weer een paar weken helemaal druk met die zakken en ik zie weer  fabrieksels en denk "wat een fantasie, wat mooi toch". Dus opruimen is nooit zo erg, wat je echt niet meer kunt gebruiken kan naar de vuilnis en de rest gaat naar andere creatievelingen.

Dit hier rechts zijn een paar kookboekjes, waar ik nog nooit iets uit gemaakt heb. Doe ik ook niet meer, dus ........ liefhebbers?

Verder ben ik druk bezig met afmaken van een aantal projecten: op de quilts voor de ATT in Deventer moeten nog labels met titel, naam en adres, de quilt van Ann Ellis moet doorgepit worden, mijn mandala nadert het einde en............ ik heb een paar sokken

op de "pennen" gezet die van teen naar boord gebreid worden. Ik wilde dat al een hele tijd proberen en nu is het dan zover............. ben benieuwd hoe dat verder gaat.

Dus ......... allemaal vakantie energie die omgezet wordt in "nuttige" zaken want ...............de zolder, de kelder, de klerenkast......................... Dit is ook een gevolg van de verhuizing van mijn pa&ma dit voorjaar: wij realiseerden ons dat wij ook een geweldig hoeveelheid materiaal opgeslagen hadden in ons huis (wij wonen hier al ruim dertig jaar) en dat het hoog tijd werd hier eens afscheid te nemen.  Ik ben dus druk de komende tijd en weet niet of ik echt aan bloggen toekom.

A Biiiigggggg American and a Little Dutch Girl

Tja, en zo kwamen de heren voorrijden in de Biiigggg American: klaar voor het vissen (?) en het bbc'en (!). Het is soms zeer verrassend waar je kinderen hun sleuteltalent op botvieren en hoeveel plezier er van die gezichten straalt als alles gelukt is en het vehikel ook nog echt kan rijden! Zelfs pa heeft er plezier in. Sleutelen is ook iets van stukjes weer heel maken denk ik maar zo en dit is toch ook een echte oldtimer!

Mijn aktiviteiten op het gebied van quilten beperken zich op moment tot het doorpitten van de quilt voor Ann Ellis: de blokjes zijn op 1/4 " van de naad doorgestikt en in de effen roze blokjes quilt ik een kikkertje, omdat één van de eerste foto's die ik van Ann Ellis zag het bijschrift "kikkertje" had.

                                          En dan is daar natuurlijk ook nog de mandala, die vordert gestaag, maar niet spectaculair. Soms duurt het gewoon een hele poos voordat ik weer verder kan, dat is niet erg (zie Kaffe Fassett), maar soms wel een beetje frustrerend. Bovendien wordt hij nu zo groot dat het een hele tijd duurt voordat je weer een "ronde" verder bent. Maar ook dat hoort bij een mandala: geduld oefenen en doorzetten!

Kaffe Fassett

Om half tien zat ik al op het station van Rijssen te genieten van de zon en te kijken welke "alledaagse" dingen tot een quilt zouden kunnen leiden. Structuren, lelijke muren, als je goed om je heen kijkt kun je de onderwerpen voor een quilt zo vinden. Dat is ook kortweg de inhoud van het laatste boek van Kaffe Fassett "Simple shapes, spectacular quilts". En Kaffe Fassett was/is in Nederland, in Deventer nog wel, mijn geboortestad. Gisteren heb ik een lezing van hem bijgewoond en gehoord hoe hij tot zijn veelkleurige ontwerpen komt. Eerst voor breien, daarna maar misschien ook wel tegelijkertijd, voor borduren en tenslotte voor quilts. Je houdt van zijn manier of niet, volgens mij is er geen tussenweg, de veelkleurigheid is sommigen een gruwel , maar ik vind het prachtig! Ik vind dat hij gelijk heeft als hij zegt "waarom alles wit of zwart of grijs wanneer je zulke mooie kleuren tot je beschikking hebt?" En er kan veel samen, laat je niet afleiden door wat "hoort", maar bepaal je eigen kleurenspel.  

Hij liet ons behalve de naar  het IJsselhotel meegebrachte quilts, ook dia's zien van zijn inspiratiebronnen en de daaruitvolgende quilts, vertelde over zijn eigen zoektocht naar "zijn stijl" en hoe hij in één nacht in de trein leerde breien. Dat je eigenlijk nooit met één ding bezig zou moeten zijn, maar altijd verschillende projecten zou moeten hebben (wat een opluchting!), maar wel dat je  deze projecten dan zichtbaar in je werkomgeving zou moeten hangen, zodat je er direct weer mee aan de slag kunt wanneer je ziet hoe het verder moet. Mijn atelier hangt ook vaak vol met onaffe stukken, waar ik dan weer dit aan verander en dan weer dat. En met de mandala's  gaat het precies hetzelfde: in het zicht laten liggen, soms zie je opeens hoe je verder moet.

 Na de lezing hebben wij heerlijk geluncht en daarna zijn wij aan de wandel gegaan door Deventer. Hoewel ik Deventer natuurlijk wel ken, krijg je door zo'n wandeling met gids weer een andere kijk op de stad. Wij wandelden door een deel (Noorderbergkwartier) waar ik vroeger doorheen fietste en wat ik toen een grote rommel vond. Nu worden daar de oude panden weer in ere hersteld en dat is heel mooi!

Onze gids liet ons ook het oudste huis van Nederland zien (waar de bisschop van Utrecht zijn zetel had in de het Oversticht) en op de muur van dit huis zou Kaffe dol zijn geweest. Al wandelend kwamen wij met het nieuwe pand van Quiltshop 100 rozen in de Walstraat terecht en daar hield Kaffe Fassett nog een signeersessie.

Een prachtige dag, mede door de zon die altijd alles mooier en kleurrijker maakt.

Inspiratie

Het is gek met die inspiratie, soms is 'ie helemaal weg, verdwenen en kan ik hem niet weer vinden. Ik word daar heel erg paniekerig van. Dan doe ik voor mijn gevoel hele suffe, slome dingen. Gewone alledaagse dingen, die ook moeten en die een poosje zijn blijven liggen gedurende de laatste "inspiratie-periode". Daar is dus op zich helemaal niets mis mee. Maar ja, het voelt een beetje duf. Komt nog bij dat warmte voor mij absoluut niet productief werkt, ik kan me niet voorstellen dat je hersenen (en de rest van je lijf) naar behoren werken bij een buitentemperatuur van ca. 32 graden Celsius. Bij mij ligt de "werkbare" bovengrens op 25 graden. Ik heb dan ook totaal geen affiniteit met mensen die (vrijwillig) deze warmte opzoeken. "Maar dat is een andere warmte", amme............ warm is warm en 32 graden is voor mensen van het noordelijk halfrond gewoon te warm! En airco, daar word je alleen maar ziek van, een gebouw waar in de ene kamer airco is, in de andere ramen en deuren openstaan en in het trappenhuis en de gangen de warmte niet weg kan,  is in mijn beleving geen gezonde werkplek. Nou ja, nu hebben wij in dit kikkerlandje gelukkig geen weken achter elkaar warmte of koude en er is dus altijd weer het vooruitzicht dat het op korte termijn verandert: wat een geluk!

Zo dit alles verklaart waarom ik de afgelopen tijd niks te bloggen had, gewoon geen inspiratie, te warm en te suf.

Maar, dat is nu weer afgelopen. Ik heb weer iets om te laten zien  kijk maar effies mee:

Bij Bep's Atelier hebben wij vorige week woensdag in de schaduw in haar mooie tuin een sleutel-opbergzakje gemaakt. Nou ja, je kunt er natuurlijk van alles in opbergen, maar dat was in eerste instantie de bedoeling. Op dit moment ligt 'ie klaar om gequilt te worden en dan kan hij hangen. Na deze gezellige ochtend (met koffie en appelgebak), zijn wij "even" bij Atelier van Slagmaat binnen geweest ( nou ja, even............. ik geloof dat wij er wel twee uur zijn geweest). We hebben ons natuurlijk vergaapt aan alle stofjes, quilts, patroontjes en hebben zelfs het weblog van Riet van Slagmaat ontdekt. Dat alles onder het genot van een lekker kopje koffie. En wij zijn uiteraard niet zonder nieuwe aankopen de deur uitgegaan. Volgens mij heeft Hennie op haar weblog (Stitch a quilt) al laten zien wat zij zoal aangeschaft had en ook de vorderingen van onze huisjesquiltjes staan er bij haar op, dus kijken maar even. Ik heb ook nog een pakketje stofjes gekocht:

 Hiervan wilde ik in eerste instantie babyslofjes maken, maar het is toch  een quilt geworden

Alleen de roze stof met de fel groene blaadjes heb ik niet gebruikt. Als het goed is wordt deze voor de nieuwe wereldburger in Amsterdam : Ann Ellis. Moet hem dus nog oprijgen en quilten, maar dat gaat wel lukken. Ik heb weer inspiratie weet je!

Hier word ik blij van!

Ja, hier word ik echt blij van: de quilt voor Fred&Sander gaat een beetje vorm krijgen, in mijn hoofd zit hij alwel, maar ja, je moet het er ook nog uit krijgen. Dit zijn de vierkanten waaruit de quilt wordt opgebouwd. Ik heb eerst stroken aan elkaar gezet en die stroken met de goede kant op elkaar gelegd, beiden in de richting van licht naar donker. Daarna heb ik er vierkanten van gesneden. Die vierkanten heb ik weer diagonaal doorgesneden en vervolgens aan elkaar gezet (alles twee lagen op elkaar met de goede kant naar binnen). Vervolgens strijk je ze uit elkaar en dan krijg je die mooie blokken zoals hierboven. Daar was ik dus druk mee zaterdag.

Zondag hebben wij afscheid genomen van onze voorganger: Herma Visser, zij gaat met haar man naar IJburg om daar te kijken of er op die plaats ruimte is voor een PKN gemeente. Bij zo'n afscheid komen de meest onverwachte talenten van mensen naar boven: musici, zangers, fotografen, koks en schilders. Ik ga hier niet alles opnoemen, maar één schilderij wil ik jullie niet onthouden: Dit is het IJsvogeltje, het symbool van de NPB Vrijzinnigen a/d Regge: Hermanda Roelofs heeft hem op deze manier vereeuwigd als herinnering voor Herma en ik vond het heel erg mooi!

25 jaar MGCC Regio Oost

Het was een mooi gezicht, al die MG's met open dakje langs te zien rijden of in een rij op het grote grasveld te zien staan. Wat een rijkdom, en dan bedoel ik niet het echte € gevoel, maar het plezier dat je met elkaar hebt om op deze manier een jubileum te vieren. 50 MG's, B-tjes, A-tjes, TD-tjes etc. (ik weet ook niet alle typen hoor, dat komt misschien ooit nog wel eens). Op zaterdag hadden wij het "eigen regio" feestje, met een bolletje-pijltje rit, een "gewone" rit en een z.g. "follow the leader"rit. Die laatste vond ik het leukst. Allemaal achter de leider (met de oranje vlag) aan en bij iedere afbuiging stond de 1e auto achter the Leader rechts van de weg om de anderen de richting te wijzen. Dan krijg je ook de kans alle auto's te zien rijden en dat is een  mooi gezicht. Weet je ook wat al die toeschouwers zien! En natuurlijk werd de inwendige mens niet vergeten: lunch bij S&S Tuning in Haaksbergen, high tea bij Wijndomein Besselinkschans en diner bij Hotel Rest. Reijrink, waren prima verzorgd en alles onder begeleiding van onze "eigen" Piper:

High Tea was gecombineerd met een wijnproeverij bij Wijndomein Besselinkschans.

Zondag hebben wij ons als "toerrijders" gewaagd aan een z.g. "Snuffelrit", een voorproefje op het "echte" navigatiewerk. Ik vond het, nadat ik in het begin helemaal de kluts (aantal km) kwijt was wel erg spannend en toch ook heel leuk om te doen. Je ziet geen barst van de omgeving, want je bent akelig druk met alle zijweggetjes, kruisinkjes en kilometers (of mijlen in ons geval), maar het heeft ook wel wat. Ook de "echte" navigatie-rijders waren zondag van de partij en een flinke vertegenwoordiging vanuit het landelijk bestuur.  Wij hadden heerlijk overnacht bij Hotel Reijrink, en konden dus zondag uitgerust aan deze snuffelrit beginnen, het was al met al een echt heerlijk weekendje weg.

Max heeft ons trouwens wel gemist, hij kwam luid protesterend op ons af toen wij thuis waren, maar vandaag heeft 'ie alweer een cadeautje voor mijn achterdeur gelegd: ach arm vogeltje, de natuur is wreed, zullen wij maar zeggen.