Scrappy Socks and other stuff

Zie dat ik vanaf april niets meer gepost heb, foei.

En dat terwijl er "niets" meer te doen was dit rampjaar 2020. Nou ja.............dat valt nog maar te bezien. Ik ben gestopt bij de bevrijdingsschorten en mijn gilet. Het verhaal gaat verder hoor:

De bevrijdingsschorten en het -gilet zijn afgelopen zomer door de gidsen van de Museumboerderij Erve Hofman iedere week gedragen. 

We waren geopend van 21 juli  tot eind oktober, met de tentoonstelling : "Hellendoorn in de Tweede Wereldoorlog". Twee middagen per week, met alle mogelijke corona maatregelen: ontsmettingsmiddel, mondkapjes, looproutes, demonstraties van oude ambachten zoals spinnen, houtdraaien, kantklossen en quilten. Het was een succes: we hebben  300 bezoekers ontvangen en iedereen was enthousiast, vriendelijk, rustig en heel blij dat er toch iets in ons dorp te zien was.

Tijdens de quilt-demonstraties heb ik gewerkt aan het quiltje "Modern Tradition". 

De  zandloperblokken  rondom een achtpuntige ster is een traditioneel patroon, maar ik heb voor de applicatie van de ster een moderne naaimachine gebruikt. Ook het in elkaar zetten van de quilt is met de de naaimachine gedaan, al het quilten en de zandloperblokken zijn handwerk. 

Daarnaast werd Lucas 7 en ook hij kreeg een quilt van oma. Lucas houdt van blauw en groen en van geometrische blokken. Hij vond de schilderijen van Mondriaan heel mooi. En ik vond deze combinatie mooi. Het was heel leuk om eerst de blokken, en daarna de hele quilt in elkaar te zetten met de naaimachine en vervolgens handmatig te quilten. De achterkant is flanel, lekker zacht. "Mondriaan voor Lucas" is de naam van de quilt.  

Dat was het ene grote project. Ik was ergens vorig jaar begonnen met het maken van hexagonnen van de resten van mijn grote bedquilt "Levensdroom". Gewoon omdat ik dat  leuk vond. Ik had bloemetjes gemaakt en toen de stapel groot genoeg was, ben ik die gaan rangschikken. Heb er een blauwe ondergrond bij gezocht en voilà : "Hexagonnen onder een Blauwe Lucht". Nou ja, voilà was het natuurlijk niet helemaal, de quilt is dus gedeeltelijk hand-genaaid (alle hexagonnen) en machine-genaaid (alle rechte stroken, die erbij aangezet zijn). Vervolgens is alles weer handgequilt. Tja, maar fijn dat deze ook weer kan liggen pronken. 

Tussendoor heb ik nog een paar geborduurde Mandala's "ingelijst", alleen zijn die nog niet gequilt. 

En o ja, de quilt "Eight Cats on a Hot Pink Roof",  machinaal gepatcht en geappliceerd en ook machinaal gequilt.

en tussendoor heb ik ook nog gebreid: Sokken. Ik had  een paar sokken gebreid, van teen tot enkel voor Isabel, Lucas en Frederike . Gewoon om dat ook te leren. Ook voor Ben en hij vond de sokken heerlijk zitten : ik mocht er meer breien. Op dit moment ben ik aan mijn vijfde paar voor hem bezig. Hier een paar voorbeelden: Op FB kwam ik een groep tegen die Scrappy Socks heet, daar laten mensen zien wat ze zoal van restjes wol breien, voornamelijk sokken. Het is hilarisch om te zien en ook een inspiratie om je restjes wol niet weg te doen, maar er heerlijk sokken van te breien. 

Intelligent "Lockdown"

Daar zitten we dan, nu al meer dan vier weken in onze "Intelligent Lockdown". In het begin had ik hele plannen: ik zou al mijn quiltprojecten snel af gaan maken en dan aan de nieuwe quilt voor Lucas kunnen beginnen. Ik ben ook inderdaad begonnen met het "afmaken" van de projecten:

De bevrijdingsschorten voor de gidsen van onze Museum Boerderij Erve Hofman:

Die heb ik niet alleen gemaakt hoor! Samen met Delia Baan en Marjo Bonnier hebben we in totaal 9 schorten gemaakt. Maar ja, corona heeft ook hier roet in het eten gegooid. Ze liggen kant en klaar bij mij thuis, misschien voor later in het jaar, misschien voor volgend jaar. We zien wel.     

En dan nu ................. het Bevrijdingsgilet

De Bevrijdingsschorten voor de gidsen van Museumboerderij Erve Hofman zijn bijna klaar, alleen nog wat borduurwerk. Maar ik heb nog zoooooooooo  veel lapjes, dat ik dacht: wat kan ik daar nog mee. Nou, dit dus: het Bevrijdingsgilet. Ik houd zelf niet van jurken en rokken, maar draag bijna altijd een broek. Misschien  is het ook leuk om op die broek een gilet in de trant van de bevrijdingsrokken / schorten te maken.

Hij is nog lang niet af, maar de eerste poging vind ik toch aardig geslaagd. Onderaan moeten nog de oranje driehoeken komen en het rugpand wordt neutraal. En omdat ik vanwege het Corona virus niet weg kan want alle evenementen en bijeenkomsten zijn afgelast, heb ik nu mooi de tijd en de energie om hiermee bezig te zijn.

De Voorjaarslezing van Aan de Regge

HELAAS, HELAAS, ONDERSTAANDE LEZING IS GEANNULEERD IVM HET CORONA VIRUS. 

Carolien ten Bruggencate komt weer een lezing geven bij Vrijzinnigen a/d Regge, vorig jaar maart was zij ook al te gast in Rijssen met de lezing "De serene Blik, Vier Realisten". Mevrouw Ten Bruggencate is rondleider bij Museum More in Gorssel, en Museum de Fundatie in Zwolle en Heino. 

Bevrijdingsrok ( - schort)

Mijn prototype

Voorbeelden van het patchwork van de bevrijdingsrokken

Dit jaar is het 75 jaar geleden dat Nederland bevrijd werd van de Duitse bezetting en onderdrukking. Ook voor onze dorpen Hellendoorn en Nijverdal reden tot herdenkingen, bevrijdingsfeesten met alles wat daarbij hoort. Het bestuur van Oald Heldern  (dé erfgoedinstelling voor de gemeente Hellendoorn en ons  regionaal streekdrachtenmuseum) heeft gevraagd of ik mee wilde doen met het maken van bevrijdingsschorten. Deze zijn bedoeld voor de gidsen van Erve Hofman. Er bestaat een beschrijving voor het maken van bevrijdingsrokken en met deze als leidraad ben ik aan de gang gegaan. Rechtsboven is de eerste poging. 

Ik doe dat niet alleen hoor, nog twee medequiltsters zetten hierbij ook hun beste beentje voor. 

Wij hadden tijdens de gidsenvergadering gevraagd of er nog mensen waren die "lapjes" konden missen: nou zie hier het resultaat en dat is nog maar het derde deel van de "buit". Geweldig toch!

Dit is een derde van de aangeboden stofjes voor de schorten

 

Poging Nr. 2

 We zijn nog niet klaar, maar het is een leuke opdracht. Er bestaat ook een Facebookgroep "Bevrijdingsrokken", kijk maar eens. 

Evi

Onze familie groeit, er komen gelukkig kleintjes bij, na een aantal jaren dat er alleen maar mensen uit de familie verdwenen, is dat een gelukkig gebeuren. Evi is de jongste, in december 2019 geboren en een rustige baby, voor zover ik dat kan beoordelen. Het is de dochter van mijn nicht en dat maakt haar dus mijn achternichtje. Inmiddels heb ik voor een aantal achternichtjes en - neefjes boxkleden, speelkleden of gewoon quiltjes gemaakt en ik vind dat altijd een leuke reden om weer eens driftig in mijn stofladen te neuzen. De blokken in deze quilt lagen al een tijdje te wachten op een goede bestemming en die hebben ze nu denk ik gevonden. Ik hoop dat Evi er nog veel plezier van mag hebben. 

Een Update

Afgelopen jaar heb ik een aantal quilts afgemaakt, niet zo spectaculair en ook niet iets om driftig over te bloggen, maar ik wil jullie toch weer even op de hoogte brengen.

Om te beginnen was daar de quilt voor oudste kleindochter Isabel : "Oma's bloementuin voor Isabel". Isabel houdt van roze, paars en lila en van bloemetjes en Isabel werd 7 jaar.  

Oma was al een tijdje erg druk met hexagonnen en kwam op het idee om ook grote hexagonnen te verwerken in de quilt. Isa was er blij mee en oma was ook blij dat hij uiteindelijk toch af was.

Zoals ik wel meer doe, wanneer ik een quilt voor iemand maak, heb ik bij de quilt ook een Boek gemaakt, zodat het verhaal ook bewaard blijft.