Tja, daar sta je dan om 03.00 uur naast je bed: om ca. 05.30 uur moesten wij op Schiphol staan, om Bernard op te halen. We hadden ons voorbereid op slecht weer: sneeuwbuien, hagel, regen, maar niet op mist. Bijna de hele weg was het zicht erg beperkt, waardoor wij ook niet op topsnelheid (nou ja, 120 km per uur dan) konden rijden. Om kwart voor zes stonden wij dan eindelijk in hal 3 en we waren nog mooi op tijd ook. Wij hebben nog geen 10 minuten hoeven wachten, toen de heren al naar buiten kwamen. Iedereen weer blij, wij dat ze weer heelhuids terug waren en zij dat ze nu bevrijd waren uit dat voor grote kerels toch wel kleine vliegtuig. De verhalen kwamen tijdens het kopje koffie en onderweg naar huis. De mist was iets opgetrokken en dus konden wij iets harder terug. Nu is het eerst slapen en uitrusten en dan verder vertellen. Wij zijn benieuwd hoe het hem in de VS is bevallen. Eén ding weten we al wel: hij hoeft volgend jaar niet zo nodig weer.
1 opmerking:
Het is wat met die opgroeiende kinderen. Wel leuk dat hij wat van de wereld gaat zien en ervaren.
Ben benieuwd hoe het is geweest voor hem.
Een reactie posten