dinsdag 14 februari 2012

't Kind

Ik val maar meteen met de deur in huis: mijn kind krijgt een kind, ik word dus oma! Dat is heel mooi nieuws. Ik weet nog niet precies hoe dat gaat voelen, maar daar kom ik snel genoeg achter. In ieder geval zijn de voorbereidingen erg leuk. In een eerdere post heb ik al geschreven dat ik stof had gekocht voor twee boxkleden. Van het eerste kleed, dat dus te groot wordt voor een box en daarom maar een speelkleed wordt, is de top klaar, het is opgeregen en ik ben aan het doorquilten. Machinaal, omdat ik vind dat een gebruiksquilt (en zeker een quilt voor een klein kind) vaak gewassen moet kunnen worden en goed moet blijven. 
Hiernaast ben ik druk bezig, heb de quiltmachine weer voor de dag gehaald en mezelf op de foto gezet. De grijze haren zijn in ieder geval al "des oma's", hoewel er natuurlijk genoeg niet grijze oma's zijn. Ik heb nu helemaal vrede met die grijze strepen.

Als achterkant van de quilt heb ik het oude gordijn van mijn dochters kamer gebruikt. Dat hebben wij indertijd samen uitgezocht, toen ze zelf de kleuren en stoffen voor een kamer mocht bepalen. Dat is dus al wel minimaal 15 jaar geleden. Oef, wat gaat die tijd snel. 
En onder het toeziend oog van Max ben ik ook bezig de driehoekjes quilt door te quilten. Ik kreeg al opmerkingen waarom ik het doorrijgen zo precies had gedaan, dat was toch veel te veel moeite! Maar ik ben blij dat ik dat toch gedaan heb, omdat ik die rijglijnen nu kan gebruiken bij het min of meer gelijkmatig doorquilten.
Ik heb hiervoor een vierkant sjabloon (opgeduikeld uit mijn "archief") en een deksel van een zoetstofpot gebruikt. De cirkel komt precies in het midden, en het vierkant is precies goed van maat om een soort ster in de effen blokken te maken. 

Ook de driehoekblokken kan ik op deze manier doorquilten. Eén vierkant quilt ik in de naad, en het andere vierkant van de ster, draai ik een kwartslag, teken het af en kan dan op dezelfde manier te werk gaan als bij de effen blokken. Ik wil nl zo min mogelijk aan/afhechten en de vierkanten kan ik op deze manier in één "run" stikken.
Het is leuk werk, hoewel het natuurlijk wel veel vierkanten zijn, maar met een paar blokken per keer, kom je er ook wel. Voor de randen bedenk ik t.z.t. wel weer wat ik doe. En zo groeien mijn quilts net als mijn kleinkind: langzaam maar gestaag.