A Biiiigggggg American and a Little Dutch Girl

Tja, en zo kwamen de heren voorrijden in de Biiigggg American: klaar voor het vissen (?) en het bbc'en (!). Het is soms zeer verrassend waar je kinderen hun sleuteltalent op botvieren en hoeveel plezier er van die gezichten straalt als alles gelukt is en het vehikel ook nog echt kan rijden! Zelfs pa heeft er plezier in. Sleutelen is ook iets van stukjes weer heel maken denk ik maar zo en dit is toch ook een echte oldtimer!

Mijn aktiviteiten op het gebied van quilten beperken zich op moment tot het doorpitten van de quilt voor Ann Ellis: de blokjes zijn op 1/4 " van de naad doorgestikt en in de effen roze blokjes quilt ik een kikkertje, omdat één van de eerste foto's die ik van Ann Ellis zag het bijschrift "kikkertje" had.

                                          En dan is daar natuurlijk ook nog de mandala, die vordert gestaag, maar niet spectaculair. Soms duurt het gewoon een hele poos voordat ik weer verder kan, dat is niet erg (zie Kaffe Fassett), maar soms wel een beetje frustrerend. Bovendien wordt hij nu zo groot dat het een hele tijd duurt voordat je weer een "ronde" verder bent. Maar ook dat hoort bij een mandala: geduld oefenen en doorzetten!

Kaffe Fassett

Om half tien zat ik al op het station van Rijssen te genieten van de zon en te kijken welke "alledaagse" dingen tot een quilt zouden kunnen leiden. Structuren, lelijke muren, als je goed om je heen kijkt kun je de onderwerpen voor een quilt zo vinden. Dat is ook kortweg de inhoud van het laatste boek van Kaffe Fassett "Simple shapes, spectacular quilts". En Kaffe Fassett was/is in Nederland, in Deventer nog wel, mijn geboortestad. Gisteren heb ik een lezing van hem bijgewoond en gehoord hoe hij tot zijn veelkleurige ontwerpen komt. Eerst voor breien, daarna maar misschien ook wel tegelijkertijd, voor borduren en tenslotte voor quilts. Je houdt van zijn manier of niet, volgens mij is er geen tussenweg, de veelkleurigheid is sommigen een gruwel , maar ik vind het prachtig! Ik vind dat hij gelijk heeft als hij zegt "waarom alles wit of zwart of grijs wanneer je zulke mooie kleuren tot je beschikking hebt?" En er kan veel samen, laat je niet afleiden door wat "hoort", maar bepaal je eigen kleurenspel.  

Hij liet ons behalve de naar  het IJsselhotel meegebrachte quilts, ook dia's zien van zijn inspiratiebronnen en de daaruitvolgende quilts, vertelde over zijn eigen zoektocht naar "zijn stijl" en hoe hij in één nacht in de trein leerde breien. Dat je eigenlijk nooit met één ding bezig zou moeten zijn, maar altijd verschillende projecten zou moeten hebben (wat een opluchting!), maar wel dat je  deze projecten dan zichtbaar in je werkomgeving zou moeten hangen, zodat je er direct weer mee aan de slag kunt wanneer je ziet hoe het verder moet. Mijn atelier hangt ook vaak vol met onaffe stukken, waar ik dan weer dit aan verander en dan weer dat. En met de mandala's  gaat het precies hetzelfde: in het zicht laten liggen, soms zie je opeens hoe je verder moet.

 Na de lezing hebben wij heerlijk geluncht en daarna zijn wij aan de wandel gegaan door Deventer. Hoewel ik Deventer natuurlijk wel ken, krijg je door zo'n wandeling met gids weer een andere kijk op de stad. Wij wandelden door een deel (Noorderbergkwartier) waar ik vroeger doorheen fietste en wat ik toen een grote rommel vond. Nu worden daar de oude panden weer in ere hersteld en dat is heel mooi!

Onze gids liet ons ook het oudste huis van Nederland zien (waar de bisschop van Utrecht zijn zetel had in de het Oversticht) en op de muur van dit huis zou Kaffe dol zijn geweest. Al wandelend kwamen wij met het nieuwe pand van Quiltshop 100 rozen in de Walstraat terecht en daar hield Kaffe Fassett nog een signeersessie.

Een prachtige dag, mede door de zon die altijd alles mooier en kleurrijker maakt.

Inspiratie

Het is gek met die inspiratie, soms is 'ie helemaal weg, verdwenen en kan ik hem niet weer vinden. Ik word daar heel erg paniekerig van. Dan doe ik voor mijn gevoel hele suffe, slome dingen. Gewone alledaagse dingen, die ook moeten en die een poosje zijn blijven liggen gedurende de laatste "inspiratie-periode". Daar is dus op zich helemaal niets mis mee. Maar ja, het voelt een beetje duf. Komt nog bij dat warmte voor mij absoluut niet productief werkt, ik kan me niet voorstellen dat je hersenen (en de rest van je lijf) naar behoren werken bij een buitentemperatuur van ca. 32 graden Celsius. Bij mij ligt de "werkbare" bovengrens op 25 graden. Ik heb dan ook totaal geen affiniteit met mensen die (vrijwillig) deze warmte opzoeken. "Maar dat is een andere warmte", amme............ warm is warm en 32 graden is voor mensen van het noordelijk halfrond gewoon te warm! En airco, daar word je alleen maar ziek van, een gebouw waar in de ene kamer airco is, in de andere ramen en deuren openstaan en in het trappenhuis en de gangen de warmte niet weg kan,  is in mijn beleving geen gezonde werkplek. Nou ja, nu hebben wij in dit kikkerlandje gelukkig geen weken achter elkaar warmte of koude en er is dus altijd weer het vooruitzicht dat het op korte termijn verandert: wat een geluk!

Zo dit alles verklaart waarom ik de afgelopen tijd niks te bloggen had, gewoon geen inspiratie, te warm en te suf.

Maar, dat is nu weer afgelopen. Ik heb weer iets om te laten zien  kijk maar effies mee:

Bij Bep's Atelier hebben wij vorige week woensdag in de schaduw in haar mooie tuin een sleutel-opbergzakje gemaakt. Nou ja, je kunt er natuurlijk van alles in opbergen, maar dat was in eerste instantie de bedoeling. Op dit moment ligt 'ie klaar om gequilt te worden en dan kan hij hangen. Na deze gezellige ochtend (met koffie en appelgebak), zijn wij "even" bij Atelier van Slagmaat binnen geweest ( nou ja, even............. ik geloof dat wij er wel twee uur zijn geweest). We hebben ons natuurlijk vergaapt aan alle stofjes, quilts, patroontjes en hebben zelfs het weblog van Riet van Slagmaat ontdekt. Dat alles onder het genot van een lekker kopje koffie. En wij zijn uiteraard niet zonder nieuwe aankopen de deur uitgegaan. Volgens mij heeft Hennie op haar weblog (Stitch a quilt) al laten zien wat zij zoal aangeschaft had en ook de vorderingen van onze huisjesquiltjes staan er bij haar op, dus kijken maar even. Ik heb ook nog een pakketje stofjes gekocht:

 Hiervan wilde ik in eerste instantie babyslofjes maken, maar het is toch  een quilt geworden

Alleen de roze stof met de fel groene blaadjes heb ik niet gebruikt. Als het goed is wordt deze voor de nieuwe wereldburger in Amsterdam : Ann Ellis. Moet hem dus nog oprijgen en quilten, maar dat gaat wel lukken. Ik heb weer inspiratie weet je!